Instalacja site-specific „Union… company” maksymalnie eksploatują typową, domową przestrzeń, umieszczając w niej powszechnie dostępne rzeczy gospodarstwa domowego, zarówno organiczne, jak i fizyczne. Te pochowane w rogach elementy instalacji wymagają od widza aktywnego udziału, dostrzeżenia ich.

Przedmioty codziennego użytku, oczywiste oznaki obecności kogoś, są wtopione w przestrzeń, w której zostały porzucone, stanowią jej przedłużenie i są z nią całkowicie zintegrowane, a mniejsze przedmioty są pochłaniane przez większe.

Strategia mimikry w tej instalacji site-specific okazuje się celowym zabiegiem, wybijającym widza z automatyzmu,  zmuszającym go do świadomego patrzenia i aktywnego uczestnictwa w kontakcie z dziełami sztuki.