„3.0 Summer” (little heart), a toys sculpture, had premiere at Cannes podczas Salons d’art contemporain art3f in Cannes, France, in 2018.
This is scaled down version of the sculpture „3.0” (large serce), which had premier at NordArt in Germany in 2018. At this exhibition I presented my „Spirit of Ecstasy” (Rolls-Royce sculpture) and „Where Fake was Born (the New Venus of Willendorf)”, also co-created with Kamila Tuszyńska.
Toys are a metaphor of patterns and behavioral models collected in childhood, which properly processed, constitute an adult identity.
Chrom is not only an allegory of the emotional coldness, but above all appears as a substance constituting instinctive everyday behaviors that are often beyond the perception of the individual.
3.0 is as well organic as technological hybrid – it depends on the individual if (s)he become aware of the existence of the product of patterns from childhood, and, therefore, the individual determine the degree of technology interference in the body.
Exhibitions:
Salons d’art contemporain art3f, Cannes, France, 2018
"3.0 Summer" (little heart)
Paweł Wocial & Kamila Tuszyńska
Rzeźba z zabawek „3.0 Summer” (małe serce) miała swoją premierę w 2018 roku w Cannes podczas Salons d’art contemporain art3f.
jest mniejszą wersją wcześniej powstałej rzeźby „3.0” (duże serce), która premierę miała podczas Nord Art 2018 w Niemczech. Na niej też były prezentowane moje dwie inne prace: „Spirit of Ecstasy” oraz „Where Fake was Born (the New Venus of Willendorf)”, tej ostatniej, tak jak i „3.0” (duże serce) współautorką jest Kamila Tuszyńska.
Pojęcie Web 3.0 zakłada gromadzenie, dopasowywanie i udostępnianie danych w formie, ustrukturyzowanej zależnie od kontekstu.
Zabawki w rzeźbie są metaforą danych gromadzonych w dzieciństwie: wzorców i modeli zachowań, które, odpowiednio przetworzone, konstytuują dorosłą tożsamość. Mięsień sercowy, stworzony z tych zabawek, nieustannie pompując przetwarza wzorce, a następnie, poprzez aorty, rozprowadza po całym organizmie.
Chrom jest nie tylko alegorią chłodu emocjonalnego, lecz przede wszystkim jawi się jako substancja stanowiąca o instynktownych codziennych zachowaniach, będących często poza percepcją jednostki.
Tradycyjna relacja jednostka – technologia w rzeźbie „3.0 Summer” zostaje zdekonstruowana: to nie jednostka kontroluje technologię, ale technologia kontroluje jednostkę. Na postrzeganie rzeczywistości wpływa chrom, generowany przez nieuświadomione wzorce. Tym samym koło się zamyka, bowiem skoro świadomość jest zarażona technologią, trudno ją wyabstrahować i podać autoanalizie.
Rzeźba z zabawek 3.0 stanowi hybrydę równie organiczną, co technologiczną – od jednostki zależy, czy dopuści do swojej świadomości istnienie produktu wzorców z dzieciństwa, a w konsekwencji zadecyduje o stopniu ingerencji technologii w organizm.